Bitterballen

Dit blog is opgedragen aan @Bitterbal_NL

Is er iets Hollandser dan de bitterbal? Mijn oma maakte ze vroeger zelf. En ik vond ze eerlijk gezegd niet zo lekker. Na één bal zat ik vol. Ik was ook nog maar vier jaar en misschien moest mijn maag een beetje wennen. Maar ik ben een Hollandse dus er werden mij nog vaak bitterballen aangeboden. Ik ging ze lekker vinden. Zo lekker dat ik ze, nu ik in Italie woon, mis.

Bitterballen zijn zo Hollands dat ze in Italie niet te koop zijn. Er is wel iets wat op bitterballen lijkt. De Arancini zijn balletjes gevuld met risotto. Lekker, maar toch niet te vergelijken met de knapperig-van-buiten-zacht-van-binnen bitterbal.

Als we in ons Nederlandse vakantiehuis zijn hebben we natuurlijk bitterballen in de vriezer. Dat combineert goed met onze air fryer. We halen dan, zeg maar, een beetje in!

We brainstormen over hoe we de bitterballen mee kunnen nemen naar Zuid Italie. In de auto gaat niet, het is zeventien uur rijden. Tegen de tijd dat we aankomen zijn de ballen ontdooit. Ambitie om ze zelf te maken heb ik niet. We besluiten een diepvriesje te kopen voor in de auto.

De eerst volgende keer rijden we met diepvries én bitterballen naar Molise. Er gaan ook kaasstengels mee want ook die worden gemist! Het lukt. De ballen komen bevroren aan we leggen ze met een trots gevoel op een speciale plek in de grote diepvries.

En dan nodigen we onze Italiaanse vrienden uit. Uiteraard maakt de bitterbal onderdeel uit van de borrelhap. Met argwaan worden de ballen bekeken. Een Italiaanse amico durft het aan en pakt een bal. Nadat hij eerst zijn mond brandt en vloekt, zet hij door. Hij neemt een klein hapje, proeft, en eet de bal op. “Buona”, zegt hij. “Nog eentje?” vragen wij? “No, grazie”, zegt de amico.

Er komen ook Nederlandse vrienden. We proosten op het zonnige leven met Prosecco. Op de borrelplank liggen bruschette, ventricina, mozzarella, olijven, capo collo én bitterballen met mosterd. Hier wordt niet gevloekt, het zijn tenslotte Hollandse vrienden. Maar aan het einde van de borreltijd zijn er meer bitterballen over dan bruschette.

We besluiten: In Nederland borrelen we met bitterballen en in Italie eten we spuntini.

4 gedachten over “Bitterballen”

  1. Probeer eens de Hollandse boeren kaaskroket, heerlijk voor bij de borrel 🙂 – genoeg recepten te vinden op internet….met een beetje improvisatie vast een vleugje “Italië” aan toe te voegen…… Past mooi in de “Fusion” keuken en is toevallig het thema voor mijn kookclubje in maart…….

  2. Whahaha, wat de boer niet kent?
    Had dat ook eens met zoute drop…wat miste ik dat, toen ik in Engeland woonde.
    Mijn moeder had toen een zak opgestuurd en met NL vriendinnen opgegeten (?)
    Veel water gedronken, uiteraard. Heerlijk!
    Maar mijn Engelse vrienden vond het maar niets, brr..

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *