Hij had zo’n lief koppie

“Waarom neem je geen kat?” zei Monique. En samen gingen we kijken naar een nestje in Aalsmeer. De man des huizes zette een rood spartelend bolletje op mijn hand en toen had ik Hugo! Of Hugo mij…

Omdat ik net als zzp-er was begonnen had ik alle tijd om Hugo op te voeden. En dat heb ik ook zeker geprobeerd. Hij mocht niet op het aanrecht, niet van mijn bord eten, niet in mijn bed slapen, niet, niet, niet… Na een half jaar sprong hij op het aanrecht, pikte hij van mijn bord, sliep naast me en deed precies waar hij zin in had.

Wat kun je vreselijk veel van zo’n beestje houden zeg!

Hugo was gek op visite. Als de bel ging was hij eerder bij de deur dan ik.
Als ik thuis kwam hoorde hij dat aan mijn gehakte voetstappen en glipte hij mee naar binnen. Er werd dan uitgebreid geknuffeld. Apporteren deed hij ook! Ik gooide zijn balletje weg en hij kwam het weer terugbrengen.

Hij checkte regelmatig of ik in de buurt was. Als ik op de bank zat sprong hij op de leuning en moest ik aaien. Of hij ging bovenop mijn laptop liggen. In de tuin zat hij onder mijn stoel, of op schoot.

Nu, in het voorjaar werd ik zeer behendig in het verwijderen van haren van mijn meubels en kleding. De stofzuiger maakte overuren.

Hij had zo’n lief koppie…

Had.

Vanmorgen kwam de buurvrouw aan de deur. “Is Hugo binnen?” vroeg ze. En ik wist het meteen! Samen liepen we naar het eind van de straat. De dierenambulance kwam net aangereden. Ik vroeg nog: “Hij is dood he..?”

Ik heb hem naar huis gedragen en lang vastgehouden. Hij was nog zo warm. Alsof het niet waar was. De buurvrouw haalde een schep en liet mij het gat graven. En weer dichtmaken…

Hugo…

Geboren op 5 juli 2014 en vandaag is het 11 mei 2016.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *