Een roos, de liefde en een gele prullenbak

Ik ga hardlopen. Een rondje plas is 4 km.

Van een afstandje zie ik ze staan. Hooguit 15 jaar. Beiden met hun fiets in de ene hand en elkaar in de andere. Ze geven elkaar een kus. Het ziet er lief uit. Ze stappen op de fiets en gaan ieder een andere kant op. Als haar blik de mijne kruist glimlach ik naar haar. Ik hou van de liefde. Ze lacht terug. Of toch niet?

Hij stopt bij een bankje. Als ik hem passeer zie ik dat hij een rode roos in een stukje aluminiumfolie in zijn hand heeft. Hoezo heeft HIJ die roos??? Hij hangt met fiets en al tegen het bankje. Er staat een gele prullenbak naast. Ik ren voorbij…

Het zit me niet lekker. Ik ren ruim twee kilometer en besluit dat als ik nu omkeer er toch 4 km op de teller staat.

Hij hangt er nog. De roos?

Als ik naast hem ga zitten moet ik even uithijgen. Hij zucht ook.

“Is ’t uit?” vraag ik.

“Geloof het wel” zegt hij.

“Balen?”

“Nahhh…”

Stilte.

“Ik ga weer. Sterkte.”

“Bedankt hè.”

*zucht*

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *