Montenero di Bisaccia- Italië
Zo hee, mijn benen zijn duidelijk niet meer gewend om een berg op te rennen. Al na één kilometer gutst het zweet van mijn lijf en bereikt mijn hartslag de 100%. De zon doet haar best om de factor 50 van mijn lijf te branden. Rustig aan dan maar.
Normaal hou ik niet van intervallen maar vandaag moet het. En het schijnt ook goed voor je te zijn. Dat houdt mijn motivatie hoog. Bovendien vertel ik mezelf dat het fijn voor mijn geest is om de omgeving eens goed in me op te nemen. Want het is voorjaar en net als in Nederland is het hier prachtig. Korenbloemen, klaprozen, iets geels en schattigs, vlinders, vogels en die heerlijke warme landgeur.
Ik wissel rennen af met wandelen en joggen. Halverwege doe ik de oefeningen voor mijn armen. En zo hoop ik het verval nog wat af te remmen.
We kunnen weer lekker lunchen. Helemaal calorie-neutraal!