Eindhoven-Bologna
Veel te vroeg ben ik op luchthaven Eindhoven. Ik verwacht dat er na de security wel leuke winkeltjes zijn, maar dat valt tegen. Dus trakteer ik mijzelf op een Latte Macchiato XL en zoek een hangplek in de overvolle wachtruimte. Tegenover een goedverzorgde grijze meneer neem ik plaats. We begroeten elkaar en we staren voor onszelf uit. Dát kan gezelliger!
Ik vraag de man waar hij heen gaat. “Alicante”. Geen tegenvraag. Ik begin maar over het weer daar. Het is er vast beter dan in Eindhoven… “vast”.
Dat schiet niet op. “Hoor ik daar een Fries accent?” Bingo! Meneer komt uit Drachten! En dan is het ijs gebroken. Hij gaat misschien wel in Alicante wonen. Hij is gepensioneerd en heeft de afgelopen jaren voor zijn moeder gezorgd. Nu zij een jaar geleden is overleden trekt hij de wijde wereld in. Hij heeft er vrienden en spreekt Spaans. Als hij zo aan het kletsen is lijkt het emigreren mij een juiste beslissing voor hem. Nu nog een mooi huis. Hij wil wel aan zee.
Mijn vliegtuig vertrekt eerder dan dat van hem en ik neem afscheid. We wensen elkaar een goede reis. Vanuit mijn rij zie ik hem lezen. Ik gun hem gelukkige jaren.