Eindhoven- Bologna
In het vliegtuig neemt een jonge man naast mij plaats. Hij heeft lang slierterig haar en zo’n spijkerbroek met gaten. Hij heeft een open blik.
Nog voor we de lucht in gaan weet ik dat hij filosofie en sociologie studeert in Amsterdam. Bijna afgestudeerd trouwens. Zijn scriptie gaat over “tijd”. En als hij erover vertelt word ik pas echt enthousiast. We filosoferen over het thema en hij vertelt me over de regels van filosofie. Wat een leuk gesprek ontstaat er. Of ik ga stemmen op 15 maart. En dus hebben we het over politiek. Het verbaast me dat onze politieke voorkeuren niet eens zo heel erg veel verschillen. Hoe stemt Nederland? We zijn pro Europa. Hoe komt het toch dat de PVV zoveel aanhang heeft, dat Trump president van Amerika is?
Hij is niet van de social media. Ai, ik kan hem dus niet makkelijk googelen. Maar hij wil toch mijn kaartje. En hij belooft op LinkedIn te gaan. Voor mij!
Als mijn oren me zeggen dat we aan het dalen zijn kan ik het bijna niet geloven. De “tijd” is voorbij gevlogen! Dankjewel Hugo!