Ik voel dat het tijd is tijd dat ik weer eens flink ga shoppen.
Dat zeg ik als we ’s morgens wakker worden. En dan geeft hij het meest voor de hand liggende antwoord: “Maar je hebt toch alles al?”
Wat natuurlijk waar is. Maar alleen de shoppers onder ons weten dat “alles hebben” geen reden is om niet te gaan shoppen. Dat “alles hebben” er hooguit het resultaat van is.
Soms moet het. Shoppen om het shoppen. Het liefst in een grote stad waar je
niet al te vaak komt maar toch de weg weet. Het is zó ontspannend. Het gevoel van eindeloze vrijheid. Je langzame gang langs winkels met mooie etalages. Het kopen of juist niet. De koffie op een terrasje. En aan het eind moe maar voldaan, met een tas vol fijne spullen weer naar huis.
Diezelfde tas spullen die een jaar later naar de Kringloop verhuist.
Waarmee ik maar wil zeggen dat shoppen eigenlijk een maatschappelijk verantwoorde bezigheid is.
Zo is het