Verhalen

Verhalen vertellen. Niet zomaar verhalen over wat ik heb meegemaakt maar verzinsels die uit mijn duim rollen. En die dan vertellen aan kleuters. Het was een tijdje mijn werk en ik vond het heerlijk. Omdat kleuters aan je lippen hangen als ze het mooi vinden. Het voordeel van verhalen verzinnen is dat, als je ziet dat het te spannend wordt of te saai, je de belevenis kunt aanpassen.

Zo liet ik een keer een beer uit de boom vallen die, bij het zien van al die ongeruste gezichten, net op tijd werd opgevangen door de boswachter. Die dan weer met een smak en een hoop gebrul, onder de beer op de grond belandde, waardoor ik de lachers weer op mijn hand had. En die keer dat er kabouters dreigden dakloos te worden omdat er een boom werd gekapt. Ze verhuisden naar een bos waar ook eekhoorns woonden en zo kwam het toch weer goed.

Want verhalen moeten altijd goed aflopen.

Als ik mijn levensverhaal zou vertellen, maar waarom zou ik dat doen, dan zou je weten dat het soms een beetje misging. Maar dat er altijd net op tijd een boswachter kwam en zelfs een bos met eekhoorns.


Photo by S O C I A L . C U T on Unsplash

9 gedachten over “Verhalen”

  1. Mooi dat ik getuige mocht zijn van de reacties van deze kleuters.
    Kleuters die nu weer mooie verhalen vertellen aan hun kleine familieleden, puur, vol enthousiasme weer ontvangen.
    In een tijd die nu even anders is maar hopelijk weer gauw stabiel wordt. Veel liefs en van onze kleuters kunnen wij weer veel leren

  2. Ingrid, leuke blog. Toch heb ik, geheel vrijblijvend een kanttekening. Waarom moeten verhalen altijd goed aflopen? Stel als een verhaal niet goed afloopt, in deze wereld waarin ook niet alles gaat zoals het zou moeten gaan. Misschien is het juist niet goed aflopen van een verhaal juist een uitdaging voor die ander, die je tekst leest, om daaraan een optie te koppelen hoe hij / of zij er mee om zou gaan.

  3. Het leven gaat niet altijd zoals je denkt dat het gaat. Maar er zijn altijd geluksmomentjes en zolang je die ziet en kan omarmen is het zeker de moeite waard. Het vertellen van een verhaal aan kleuters vanuit je eigen fantasie brengt je zoveel geluksmomentjes.
    De spanning, de verwondering, de herkenning en ga zo maar door, die koppies die je vol verwachting aankijken bij elk nieuw verhaal. Dat is juf zijn. Voelt nog steeds goed Ingrid. Groetjes Marjan.

  4. Dag Ingrid,

    Herkenbaar! Heb zelf ook jaren les gegeven. Heerlijk die kinderen die zo meegaan in het verhaal. Ben blij voor je dat je nu zo gelukkig bent!

    Hartelijke groeten,

    Alexandra

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *