Zucca springt op mijn schoot en begint als een bezetene te kroelen. Ze is altijd al aanhalig maar nu drukt ze haar lijf vol tegen me aan. Ze spint, nee knort en wringt zich in allerlei bochten. “Die gaat bevallen”, zegt Dré.
Snel pakken we een doos, leggen er een mandje in en zetten het in de hoek van de veranda. Ze snapt het en gaat er meteen in.
Wij gaan koffiedrinken in de tuin. Als Dré de tweede kop koffie gaat halen kijkt hij meteen in de doos. Vier kittens binnen een uur. Dat noem ik bevallen als een pro.
Ze is een ervaren moeder. Er wordt niets van ons verwacht. Met elk jaar minstens één nestje weet Zucca wat de bedoeling is. De buurboer heeft ons verteld dat we niet aan de kittens mogen zitten. Dit zijn halfwilde katjes en die gaan zichzelf leren redden. En zo niet, dan houdt dat de kattenpopulatie in stand.
Dus kijken wij toe en roepen wij: “Aahhhh en liefffff!”