Ik ben niet bang voor AI
Om mij heen wordt veel gepraat over de ontwikkeling van AI. Mensen zeggen: “Robots nemen ons werk over. Kinderen kunnen straks niet meer zelf schrijven. We worden allemaal dommer, werkloos en afhankelijk van de techreuzen.” Best heftig allemaal.
Ik wil daar graag genuanceerd over meepraten. Niet omdat ik alles door een roze bril zie. Ik heb genoeg levenservaring om te weten dat je moet blijven opletten. Maar techniek zelf is volgens mij niet het probleem. Het zijn de mensen die haar gebruiken die het verschil maken.
Onbekend maakt onbemind
Ik vind de ontwikkeling van techniek niet slecht. Vroeger was eer kritiek op de industrialisering. Toen op de telefoon. Later op de computer. Angst is een slechte raadgever. En, durf ik dit te zeggen? “Onwetende mensen zijn vaak het eerst bang voor het onbekende. Vroeger dachten sommige mensen ook dat de aarde plat was. En vrouwen die een werkend kruidenmengsel maakten werden als heks op de brandstapel gegooid. Onwetendheid vermomd als zekerheid.”
AI is een krachtig hulpmiddel. Maar net als een mes kun je het gebruiken om brood te snijden of om iemand neer te steken. Slechte mensen gebruiken AI voor eigen gewin. Bijvoorbeeld het via leugens, gemanipuleerde beelden en nepnieuws de waarheid vervormen. Maar dat is geen reden om het mes te verbieden. Dat is een reden om mensen te leren snijden. En zeker ook wet- en regelgeving aan te passen.
En wat dan met al dat energieverbruik?
Een terechte zorg. AI kost veel energie. Zeker die grote modellen die dag en nacht draaien in datacenters. Veel AI-bedrijven stappen al over op hernieuwbare energie en er wordt gewerkt aan modellen die minder rekenkracht nodig hebben. Net zoals je geen vrachtwagen nodig hebt om een brief te bezorgen hoeven we niet altijd het grootste AI-model te gebruiken voor simpele taken. Daarnaast wordt er gewerkt aan de ontwikkeling van snellere en slimmere computers, kwantumcomputers.
Optimisme
Ik hoor mensen zeggen dat AI creativiteit doodt. Maar bij mij doet het het tegenovergestelde. Het daagt me uit. Laat me vanuit nieuwe invalshoeken denken. Net als in een goed gesprek maar dan met een eindeloos geduld.
ChatGPT hielp mij bij het schrijven van Sinterklaasgedichten in het Engels. ChatGPT was mijn huisarts toen ik pijn aan mijn been had. ChatGPT helpt de structuur bewaken bij het schrijven van mijn boek. Ik vertel ChtaGPT wat ik in huis heb en het geeft mij fantastische recepten met juist die ingrediënten. Ik kan nog veel meer voorbeelden geven. Ja, er zijn risico’s. “Fact checken” blijft altijd nodig.
Ik pleit dus niet voor blind optimisme. Wél voor nieuwsgierigheid, voor opleiding, voor meepraten. Want als we alles aan de grote techbedrijven overlaten zouden we inderdaad afhankelijk kunnen worden. Maar als we zelf snappen hoe het werkt, houden we de regie. Daarom wil ik weten, leren, proberen.
En mocht er ooit een robot komen die ramen lapt, de wc schoonmaakt en onkruid wiedt. Dan zit ik op het terras met een wijntje. Lachend. Want ik weet: wij mensen maken het verschil.