Het mysterie van de verdwenen brillen.
Soms zijn ze er allemaal en soms zijn ze allemaal weg.
Dré en ik hebben dezelfde sterkte leesbril en dat is handig want welke je ook pakt, het is altijd de juiste. Onze sterkte is 1.25 dus we vinden dat we nog toe kunnen met de brillen van “drie voor vijfentwintig” euro. Dat gaat al tijden goed. Ja, we zullen ooit naar de opticien moeten voor een “echte” maar dat schuiven nog even voor ons uit.
Er ligt nog één bril op de tafel en die willen we allebei.
“Waar is de rest dan?” We lopen door het huis maar het is weer zo’n dag dat ze zich allemaal hebben verstopt. En we hebben er best veel.
“Kijk eens in je tas,” zegt Dré. Er klinkt een lichte triomf in zijn stem.
“Oja… heb ik het weer gedaan.”
Ik duik in de zwarte gaten van mijn handtas en ik haal er zeven brillen uit.
Ook hier liggen de brillen overal …. En vaak ook nergens. Ik kreeg altijd de schuld dat ze niet te vinden waren.
Toch zaten ze dan in zijn laptop tas of op het bureau in de Hogeschool in Diemen waar hij ondanks zijn lenzen niet zonder dat leesbrilletje kon om de scripties goed te kunnen lezen.
Tegenwoordig ben ik blij, we hebben wel 50 van die Hema brillen in huis en ik kan de schuld niet meer krijgen. Ik heb nl helemaal geen bril meer nodig ik lees de kleinste lettertje zomaar opeens zonder bril dus ……….
Geen bril meer nodig. Dat is pas handig!