Zondag 16 oktober
In de klei
Zodra het een beetje licht is vertrekken we met koffie en fruit naar de boomgaard. Dré heeft de netten en harken er al heengebracht. Dat scheelt want de boomgaard ligt aan de andere kant van het veld dat net is omgeploegd. Met kruiwagen en kratten banen we ons een weg door de dikke klompen klei. Tegen lunchtijd hebben we 13 kratten vol. Dan komt het zwaarste deel. We kunnen niet met de auto bij de boomgaard komen en we moeten met de volle kratten weer terug over het veld. Elk aan een kant van een krat sjouwen we ze allemaal over de klei naar de auto. Moe maar voldaan brengen we de olijven maar de perserij. Die worden nog dezelfde dag geperst
Maandag 17 oktober
Rustig opstarten. We ontbijten met de eerste B&B-gast. Daarna gaan we naar de boomgaard. Onze gast wil meedoen en snapt het snel. Het regent olijven! Wat een mooie oogst en wat een fantastische hulp.
Dinsdag 18 oktober
Cowboylaarzen
Vandaag oogsten we niet. Komend weekend verwachten we twintig gasten die een olijvenoogst gaan meemaken. We halen al veel boodschappen en ik koop cowboylaarzen!
Woensdag 19 oktober
Vrienden
Om half zes staan we op want we willen de eerste boomgaard vandaag klaar hebben. Als we net lekker bezig zijn komen er ineens twee vrienden aan. Nederlanders die op vakantie zijn in hun huis in de buurt. “Wij komen even een handje helpen!” Die zijn welkom zeg! Het lukt. Tegen lunchtijd zijn alle bomen geoogst. Dat verdient een lekkere pasta op het terras! Met de vrienden en mét wijn!
’s Avond arriveert de tweede B&B gast.
Tegenvaller
En dan komt het bericht dat er een nationale vervoers-staking is en dat de vluchten van veel van onze weekendgasten zijn geannulleerd. Wat een tegenvaller! Sommige mensen hebben een jaar geleden al geboekt en er heel erg naar uitgekeken. Zeven mensen komen niet, twee een dag later.
Voor de mensen die wel kunnen komen gaan we er natuurlijk een fantastisch weekend van maken.
Donderdag 20 oktober
Actieve B&B-gasten
We oogsten vanmorgen de achterste boomgaard. En dan staan opeens de B&B gasten er ook. “Hela, wij willen helpen!” Wat een gezelligheid. Er wordt gewerkt en gekletst. De zon schijnt!
Die middag maken Dré en ik het nog even af. Morgen oogsten we niet want dan bereiden we de komst voor van toch nog tien gasten.
Vrijdag 21 oktober
Oogst-feest-weekend
Ramen zemen, wc schoonmaken, eten voorbreiden, buitenkeuken schoonmaken en nog veel meer klussen staan op de agenda. We staan vroeg op, whats new? We hebben er zin in!
Tegen vijven komen de eerste gasten aan. Hun Prosecootje staat al klaar. En later ook de BBQ. De stemming zit er meteen goed in. Op tijd naar bed want morgen gaan we aan de slag.
Zaterdag 22 oktober
Als het net licht is verzamelen we rond de koffiekan. Niet te lang want de olijven wachten.
Als Dré heeft uitgelegd wat de bedoeling is pakken de eersten een hark. Ai dat valt tegen, het is een pittige klus. Maar als je eenmaal bent ingeslingerd krijg je iets fanatieks over je. Ook die ene laatste olijf moet van de boom.
Ikzelf begin om zes uur met het ontbijt klaarmaken. Ik maak shakshuka. frittata, diverse broodjes, gevulde pannenkoeken, wentelteefjes, plaatpizza, gazpacho en een gezonde groene smoothie. Om half negen is het klaar en kan er onder de olijfbomen worden gegeten.
Die middag brengen we met z’n allen de olijven naar de perserij. Omdat we vroeg zijn is het er nog niet druk. Loela laat ons zien hoe de centrifuge werkt.
Zondag 23 oktober
Truffeljacht
Vandaag gaan we op truffeljacht in Busso. Onze speurneus is Axel, een enthousiaste Romagnolo hond. Nadat hij iedereen heeft begroet gaan we naar het bos om te zoeken. Maar na vijf truffels houdt Axel het voor gezien. Met geen mogelijkheid is hij tot meer zoekactiviteit te bewegen.
Dan maar naar binnen. Ook niet erg want er staat een voortreffelijke truffellunch voor ons klaar.
Die middag buiken we uit in het zonnetje. En tegen de tijd dat de magen toch weer gaan rammelen haalt Dré pizza’s. Want als je in Italië bent moet je pizza eten.
Maandag 24 oktober
Water in de olijven
Eigenlijk wil ik eerst de rommel van het weekend opruimen maar er zijn bomen die NU moeten worden geoogst. De olijven zijn dik en vallen eraf. Het is altijd weer bijzonder om te ervaren dat er zoveel verschillende soorten bomen en olijven zijn. De smaak van de olie zit hem in de mooie blend. Toch is de opbrengst (resa) van deze dikkerds lager dan die van de kleine olijven. Meer water opgenomen?
Dinsdag 25 oktober
De gastenhuisjes moeten vandaag worden schoongemaakt. Straks komt de zoon van Dré, die in Texas woont. Vrijdag komt zijn dochter. Het is fijn om gastenhuisjes te hebben zodat we, bij logeerpartijtjes, niet op elkaars lip zitten.
Ook de tuin heeft onderhand aandacht nodig. We verplaatsen twee fruitbomen die het deze zomer niet goed deden. Het onkruid staat kniehoog en de moestuin wil water.
Die middag lunchen we bij vrienden en het wordt te laat om nog een keer te oogsten. ’s Avonds arriveert Nico.
Woensdag 26 oktober
Nico boft, hij mag uitslapen. Als hij wakker wordt zijn wij er niet. Maar hij gaat op het geluid van de elektronische harken af en vindt ons in de boomgaard. We hangen alweer aan de bomen. Hij pakt een hark en zo gaat het lekker snel.
Donderdag 27 oktober
Een dag van voorbereidingen. Boodschappen, stoelen verzamelen, buitenkeuken schoonmaken en alvast wat voorwerk doen voor de catering.
Vrijdag 28 oktober
Tweede oogst-feest-weekend
Vanmiddag komen ze aan. Eenentwintig gasten uit Nederland. Sommigen zijn al in Italië en genieten al een tijdje van de prachtige omgeving.
Tegen borreltijd is bijna iedereen er maar we moeten nog wel twee mensen redden die in het donker in een naburig dorp zijn verdwaald. De barbecues draaien overuren. De wijn vloeit rijkelijk. De sfeer is weer opperbest.
Vervelend bericht
Als, na deze gezellige avond, iedereen naar bed gaat krijgen wij een vervelend bericht. De truffelhunt met lunch die we voor zondag hebben geboekt gaat niet door. De vader van de eigenaar is overleden. Wij condoleren de familie en begrijpen dat de zoektocht naar truffels wordt gecancelled.
Maar wat nu? De groep kijkt er naar uit. Wij hebben er enthousiaste verhalen over verteld.
Dan blijkt maar weer eens dat Italianen misschien niet zo punctueel zijn maar dat als je ze nodig hebt, dan zijn ze er. Dré belt er eentje en die kent weer een man die een neef heeft en daar de broer van doet ook aan truffelzoeken. Na nog een telefoontje kan het restaurant waar wij regelmatig lunchen ons ontvangen. Dat ze al een volle boeking hebben maakt niet uit. Het wordt geregeld!
Zaterdag 29 oktober
50 kratten
Oogstdag voor de tweede groep. Veel jonge mensen dit jaar. Ze leggen de lat voor zichzelf en voor elkaar meteen hoog. Dré zegt dat het mooi zou zijn om 14 kratjes vol te krijgen. De jongelui maken er tweeëntwintig van. Aan het einde vande dag brengen we VIJFTIG kratten naar de perserij. Een ongekend aantal en meteen een record.
Die avond is iedereen moe. Toch gaan we nog lekker uit eten bij Da Italia in San Salvo.
Zondag 30 oktober
Truffelhunt
De man wiens neef een broer heeft wil graag dat we naar zijn kunstboerderij komen kijken. Dat doen we dus. “Voor wat hoort wat.” Het is echt een leuke plek. Een creatief echtpaar heeft een boomhut, een huisje van wijnvaten en veel, heel veel kunst. Het is allemaal te koop maar we komen voor de truffeljacht dus gaan we weer in de auto’s.
Beneden ontmoeten we de man met de hond. De man waarschuwt dat er waarschijnlijk niet veel truffels worden gevonden maar hij kan ons veel vertellen en laten zien.
Billie moet een beetje aan ons wennen. Hij snuffelt hier en daar wat en dan ineens is het ijs gebroken. Blij kwispelend wijst hij ons de weg naar de plek waar hij altijd truffels vindt.
In eerste instantie lopen we wat rond zonder iets te vinden maar dan opeens gaat Billies neus de grond in. Achterelkaar vindt hij vijf truffels. Wij blij, zijn baas nog blijer!
Op de terugweg lopen we langs een ouderwetse perserij. Mogen we even binnenkijken? Naturalmente! Een gastvrije boer laat trots zijn werk zien. Komen we volgend jaar weer? Dan krijgen we olie van hem!
Na een dik uur wandelen en een paar muggenbeten rijker, gaan we naar het restaurant.
La Fornacella in Castelmauro. Het restaurant zit vol. Er is een party en om ons uit de brand te helpen heeft de eigenaar het voorhuis ingericht als eetzaal. Een lange tafel staat voor ons klaar. En zoals het hier in Italië toegaat, verlaten we het restaurant pas tegen het einde van de middag.
Je verwacht het niet maar we krijgen toch weer trek en eten pizza. Max wint. We drinken wat, we hebben het er nog eens over. Dan is het bedtijd en het weekend voorbij.
Dinsdag 1 november
Stilte
Het is weer stil in MooiMolise. Alles opgeruimd, de olijven geoogst en Dré en ik moe maar tevreden. Wij denken alweer na over volgend jaar. Wat blijft erin, wat doen we anders. Tips? Laat het ons weten.
Alle deelnemers heel erg bedankt voor jullie hulp en gezelligheid.
*Ook een oogstweekend meemaken? 23 oktober 2023!
Wat een geweldige tijd weer, voor zowel jullie als al jullie gasten. Wij hebben weer genoten en komen vást volgende keer weer
Leuk om dit verslag te lezen en wat een enthousiasme bij jullie 2e weekend, 50 kratten; wow!!
Ik wacht met spanning op de nieuwe olie.
Tot snel lieverds!