Sinaasappelboom

Om tien uur hebben we afgesproken met Gino, de bomenmeneer. Naast ons huis is een prachtige plek voor een fruitboom. We hebben al eens een citroenboompje gehad maar die deed het niet goed. Oja er kwamen citroenen aan. Eerst kleine witte bloempjes die heerlijk geurden. En dat werden dan de citroenen. Maar nadat ze zo’n vijf centimeter groot waren stopten ze met groeien. We hebben ze extra verzorgd en er zéker ook tegen gepraat maar het mocht niet baten. Dus laten we ons nu adviseren door een echte bomenkenner.

Gino is er nog niet en we lopen alvast over de viviao. De hond houdt ons gezelschap en wil dat we zijn bal weggooien. Na drie kwartier komt Gino er al sorry-roepend aan. Geeft niet Gino, dit is Italië.

We laten ons uitgebreid adviseren. Op het terrein staat een overvloed aan fruitbomen. Ook met grote citroenen trouwens.  Mijn oog valt op een forse mandarijnenboom. Gino plukt er meteen een aantal vruchten af en ze smaken heerlijk zoet. We schrikken ons een hoedje van de prijs en zoeken naar iets passenders. We lopen langs sinaasappels, grapefruits, en perziken. Aan het einde van de rondgang heb ik een tas vol fruit.

Als we onderhandelen over de prijs bedenkt de hond dat hij nú wil spelen en vanuit de vette klei springt hij tegen me op. Gino kijkt verschikt naar mijn vieze kleren en halveert de prijs.

Dankjewel lieve hond.

Photo by Erwan Hesry on Unsplash