Ik kijk op de klok. Het is 04.00 uur en ik voel met uitgeslapen. Vandaag gaan we na lange tijd weer naar Italië.
We hebben vrienden en familie weer in onze armen gesloten en onze tweede kleinzoon is geboren. Wat is hij weer goed gelukt! Met de ouders en de grote broer gaat het supergoed.
Naast mij slaapt Dré. Als hij nou ook wakker wordt kunnen we misschien extra vroeg vertrekken. Na nog een keer wiebelen zie ik dat hij langzaam wakker wordt. “Hey ben je wakker?” roep ik opgewekt.
Enig gegrom bevestigt mijn vermoeden. Op mijn “Zullen we gaan?” antwoord hij: “Weet je wel hoe laat het is?” Ik weet het.
We staan op en om 05.00 uur zitten we in de auto.
’s Avonds om 21.00 uur zijn we in Montenero di Bisaccia. Lekker vroeg!