Ik fiets graag. Zeker als het zo warm is als in deze tijd is het fijn om van de berg af te sjezen. Natuurlijk, ik moet ook weer omhoog. Maar dat is weer goed voor mijn conditie. Allemaal voordelen dus.
Vandaag ben ik vroeg. Ik fiets richting de kust. Daar koelt de zeelucht me nog iets meer af.
Ik kom langs een grote boerderij met een lange opijlaan. Aan het begin, aan de kant van de weg staat een hond op de uitkijk. Meestal beginnen ze te blaffen als ik langsfiets. Auto’s zijn ze wel gewend. Maar iets op twee wielen zou wel eens gevaar kunnen betekenen.
Deze hond doet niks. Hij zit en kijkt. Ik vind hem schattig. Om mijn gevoel voor hem uiting te geven tuit ik mijn lippen, zuig wat lucht op en maak en een zoenend geluid bij.
Ik zag het eerst niet.
Achter de hond staat een man die op mijn gezoen enthousiast begint te zwaaien.
Ik fiets rustig verder.
*Plaatje gemaakt met AI.