Woensdag 31 oktober
Monique wordt om zes uur wakker en kijkt meteen of er berichten zijn van Marathons International. Yes, op de voorpagina staat het bericht dat er van de drie vluchten twee vertrekken en die van ons is erbij. Dat wisten we al via een betrouwbare bron, maar we werden toch wat nerveus van de tegenstrijdige berichtgeving op de site.
We zijn op tijd op Schiphol en bij het boarden horen we de verhalen van omgeboekte reizigers die via Londen en weer terug de hele nacht al onderweg zijn. Wij hebben echt geluk gehad.
Het is een perfecte vlucht. Het vliegtuig, een Boeing 747, zit bomvol. Zelden zulke leuke spontane stewardessen meegemaakt.
We landen een half uur eerder dan gepland op JFK airport. Omdat de bussen nog maar net weer zijn gaan rijden moeten we een poosje wachten. Maar uiteindelijk rijden we dan door een half donker New York naar Park Avenue. Het is inmiddels spitsuur en ik vraag me af of we er lopend niet sneller waren geweest.
Het hotel is prachtig! Zodra we binnen zijn zitten we in een speelfilm met deze keer onszelf in de hoofdrol. De portier van Coming to Amerika staat er nog precies zo en de lobby uit Home Alone heeft een opknapbeurt gehad maar is nog even sfeervol. Onze groep valt op door haar sportieve uitstraling tussen de kleurrijke gasten van het Waldorf Astoria. Een zangers begeleidt zichzelf op de piano.
Onze kamer is op de 16e verdieping. Twee kingsize bedden nodigen ons uit om erop te ploffen maar we moeten nog eten. Monique ontdekt de walk-in-closet en gaat uit haar dak. Dit wordt een leuke week!
Morgen om 09.00 uur verzamelen om de startbewijzen te gaan halen.